“Dierenliefde is een wonder,
deze vriendschap was bijzonder!
………………was een trouwe kameraad
die zijn sporen achterlaat”
Schrijf hier uw gedachten neer, het zal troosten en helpen om de herinnering levendig te houden…..
“Dierenliefde is een wonder,
deze vriendschap was bijzonder!
………………was een trouwe kameraad
die zijn sporen achterlaat”
Schrijf hier uw gedachten neer, het zal troosten en helpen om de herinnering levendig te houden…..
Fenne en Pixs
Onze Fenne was een bijzonder sterke en trouwe Jack Russell teef en is met weinig zorgen hoogbejaard geworden. Ze was super gelukkig met haar nieuwe vriend Pixs en heeft hem alles geleerd. Het was iedere dag feest, ravotten, vuil maken, ruzie maken, liefhebben … Op 13 mei 2017 is ze ingeslapen en was Pixs plots alleen … Na 4 maanden verdriet en treuren kwam je stilaan weer tot leven.
Op 3-jarige leeftijd is Pixs geopereerd aan pijnlijke blaasstenen. Veel zorg en ellende …
In 2017 werd een cyste verwijderd uit zijn rechter bil.
In 2018 begon de ellende met zijn ontstoken anaalklieren en eindigde met de PLE ziekte
( eiwit verliezende darmziekte ).
Op 16 juni 2020 besliste onze Pixs om het op te geven in de tuin.
Hij heeft gevochten, afgezien, was ongelooflijk vermagerd .. het lukte niet meer …
Onze fantastische dierenartsen Stefanie Pelckmans en Greet Junius hebben alles gedaan wat ze konden, dag en nacht, waarvoor dank, maar de PLE kreeg in alles de bovenhand dat vechten niet meer haalbaar was. Het is een verschrikkelijke ziekte die de dieren treft, die PLE aandoening, waar je nog nooit iets over hebt gehoord totdat het je trouwste vriend overkomt … Pixs onze brave zorgenhond.
Als er dan iets positiefs was aan zijn laatste moeilijke maanden die grotendeels samenvielen met de
CORONA lockdown dan was het wel het voortdurende samen zijn, dat is een grote troost …
Je was onze slaapkop, grappige, eigenzinnige,huisbewaarder, speler, slimme, uitdagende, intelligente, lieve hond met Italiaanse roots. We missen hem heel hard en iedere dag een beetje meer. Het is stil in huis en zijn speelballetjes bewegen niet meer, niet langer vuile pootjes, geen wandelingen meer …
Dierenliefde is een wonder, deze vriendschap was bijzonder.
Jullie waren onze trouwste “soulmates”, jullie blijven in ons hart voor altijd.
Fenne geboren 24 november 2001, overleden 13 mei 2017.
Pixs geboren 23 april 2011, overleden 16 juni 2020.
We missen jullie heel hard … doe het samen goed in de hondenhemel …
Een hele, warme dikke knuffel.
Liefs,
Katrien en Paul
❤❤❤
Onze Belle een fiere jack russel vrouwtje. Wat was je fier als we gingen wandelen. Altijd met de neus recht altijd een fier vrouwtje. Je was altijd bij ons dag en nacht. De vriendschap die we kregen missen we nu enorm. Je werd 16 jaar maar op het einde helemaal op. Het deed ons enorm veel pijn dat we jou moesten afgeven. Je stierf in mei op moederdag nooit zal ik die dag vergeten. Het ga je goed in de hondehemel. Je blijft voor altijd in ons hart.
❤❤❤
Billie & Uschi
Ik herinner me nog, als was het gisteren, ik zag je van ver in je puppyren met je zusje spelen.
Bij elke stap ik dichter naar de ren toe wandelde begon mijn hart sneller te slaan, en dan…. boem…. liefde op het eerste zicht!
Je rende heen en weer, dan weer stretchte je je beentjes tegen de tralies met je kwispelend staartje dat tekeer ging als de propeller van een helikopter. Van zodra ik je uit de ren tilde en je in mijn armen nam, smolt letterlijk mijn hart. Je vlijde je neer tegen mijn borstkas en werd de rust zelve. Een onvergetelijk en hartverwarmend moment. Ik had besloten je 4 dagen later op te halen en je mee te nemen naar je forever home. Ik beloofde de fokker je een 5* sterren thuis te geven!
Heel de rit naar huis heb je in de wagen op mijn schoot gelegen en heb je intens genoten van de strelingen en liefkozingen.
Thuis toegekomen heb je meteen de rest van de bende ontmoet, Chicca, Timo en Lina de poezen en Fly en Yumi de hondjes. Chicca en Timo zetten het op een lopen maar Lina vond jou zeer interessant en wou veel van je te weten komen. Flytje, gaf jou meteen te kennen dat ze enorm op haar rust gesteld is en je niet in haar mand mocht liggen. Voor de rest was alles ok voor haar en gaf ze je gewoon geen aandacht. Yumi daarentegen, heeft jou meteen onder haar vleugels genomen en al snel werden jullie beste maatjes. Televisie werd overbodig … jullie waren de leukste en beste entertainers. Wat heb ik me krom gelachen met jullie fratsen en spelletjes. Ik nam je overal mee naartoe, en samen gingen we wandelen, fietsen (jij in het mandje) en spelen met soortgenootjes. Al snel voelde je je hier thuis en veilig…. tot die bewuste avond op 16 september, ik je verdronken teruggevonden had in mijn vijver. Mijn wereld is die dag blijven stilstaan. Het is de zwartste dag uit mijn leven en ik blijf met immense schuldgevoelens worstelen. Wat jouw veilige en geborgen thuishaven hoorde te zijn is die dag je graf geworden. Je was amper 14 weken, in de bloei van je leven. Een leven dat nog moest beginnen maar waar abrupt een einde aan gekomen is.
Ik mis je zo hard, voel me immens schuldig, en kan het maar geen plaats geven. Yumi gaat geregeld aan je graf liggen en dan schiet ook mijn hart vol verdriet en tranen. Je bent amper 2 weken hier geweest maar je voetafdruk staat voor eeuwig in mijn hart.
Het zal nog een hele tijd duren eer ik dit ooit een plaats kan geven, laat staan mezelf vergeven.
Mensen zeggen me, voel je niet schuldig, het is een ongeluk maar zo voelt het voor mij niet aan.
Alles in en rond het huis doet me aan jou denken en beseffen dat het zo stil geworden is.
Je was hier het zonnetje in huis en in mijn hart.
Voor mij was het nog wat vroeg om aan een nieuwe puppy te denken maar na lang wikken en wegen en vele vele traantjes besefte ik dat Yumi echt nood had aan een speelmaatje.
Ik heb mezelf weggecijferd en in het belang van mijn 2 andere hondjes beslist opnieuw naar een pupje uit te kijken. Na veel opzoekingswerk, mails en telefoontjes kreeg ik op een dag een heel lieve stem te horen die me vertelde dat ze misschien nog een pupje voor me had. Ik mocht een kijkje gaan nemen en ben de eerstvolgende passende dag meteen tot daar gereden. Het werd een helse rit van 400 km, gevuld met bakken emoties, tranen en zenuwen. Ik vond het niet fair tegenover Billie om zo snel al voor een ander pupje te gaan zien maar ik hoopte dat het enigszins mijn verdriet op de een of andere manier toch wat zou verlichten.
Ik kwam toe op de Jackfarm en kreeg meteen een heel warm gevoel zodra ik de volwassen hondjes zag.
Rita kwam naar buiten en we werden zeer hartelijk onthaald, ze stelde me meteen op mijn gemak door te zeggen dat mijn verhaal haar ontroerd had en ze alle begrip toonde voor mijn gevoelens en verdriet. Ze bood me een luisterend oor en leefde echt met me mee. Ik wist meteen; deze dame draagt het hart op de juiste plaats, zowel voor haar medemens als haar diertjes.
Ze nam me mee en liet me haar pupjes zien. Een waterval van emoties overviel me op het moment dat ik Uschi zag en in mijn armen sloot. Ik had zoveel verdriet, het was zo dubbel, maar algauw voelde ik mijn hart vol lopen van warmte en liefde. Billie zal nooit vervangen kunnen worden want zij was uniek, maar Uschi, jij kleine lieve mooie spruit, hebt mijn hart veroverd en ik zal er alles aan doen om je een gelukkig leven te bieden. Ik zal je overstelpen met warmte, liefde, geduld, genegenheid, de beste voeding, een warm bedje, vele knuffels, lange wandelingen, fietstochten, autoritjes, speelkameraadjes maar vooral EEN VEILIGE THUIS. Ik heb je in mijn hart gesloten en heb alle mogelijke maatregels getroffen opdat jou nooit zou overkomen wat er met Billie gebeurd is.
Ik moet nog 1 nachtje slapen, en dat zal ongetwijfeld een slapeloze nacht worden, maar alles staat hier klaar om je te verwelkomen en je gelukkig te maken.
Wees meer dan Welkom Uschi! Ik houd nu al van jou xxxx
R.I.P. Billie
04/06/2021 – 16.09.2021
Voor altijd in mijn hart